Հատված նամակից

Ինձ գալով՝ ես փոթորկոտ, արկածալից կեանք եմ ունեցել, բայց դա իմ ձգտումն է․ տառապել եմ ուժգնօրէն, բայց ինքս եմ փնտրել այդ համայնական տառապանքը․ իմ ազգի դաժան վիթխարի ցաւը հոգիս է ծւատել, բայց ես սիրել եմ այդ առաքինի ժողովուրդը, ինչպէս մայրը սիրում է իր ամենից նւազ, ամենից աւելի տանջւած զաւակը և նրա ցաւագին ժպիտը իր հոգու լաւագոյն ցոլքն է միշտ։ Իմ ամենածանր օրերին իսկ լքումի, մոռացումի խեղդող մղձաւանջը հոգիս չի պաշարել երբէք։

Եւ եթէ ինձ վիճակւած է վերստին հայ կեանքի արիւն արցունքով ցօղւած ասպարէզը նետւել, դարձեալ կօրհնեմ իմ ճակատագիրը, իսկ թէ բաղդին հաճելի է, որ ես այսքան վաղաժամ լքեմ և՛ գրիչ, և՛ խօսք, ապա դարձեալ երախտագէտ եմ հայ ժողովրդին, որի համար թէկուզ տառապեցի ու տքնեցի, բայց և նրա մայրական ժպիտը շատ հաճախ իմ հոգին ջերմացրեց։ Եւ թէև թոյլ ու անզօր, բայց շրթունքներս կը կրկնեն․ «Երանի՜ նրանց, որոնք պայքարում, վաստակում, տառապում են հայ ժողովրդի համար, այդ երկաթ, այդ առաքինի ժողովրդի»։

Գրող ԱՎԵՏԻՍ ԱՀԱՐՈՆՅԱՆԻ (1866-1948) 1916 թ․ նոյեմբերի 28-ի նամակից

Խաչատուր ԴԱԴԱՅԱՆԻ ՖԲ էջից

Հեղինակի նյութեր

• Սամվել Կարապետյան․ վերընթաց
• Խրիմյան Հայրիկն ու Թոմաս Էդիսոնը
• Ահարոնյանն ու Ռոմանոսը
• Առաքինություն
• Տերը զորություն տա նրան և հանուն արդարության կալանավորված մյուսներին
• Հայերը Մեքսիկայում
• «Հայերի մեջ առաջին գեներալն էիր, այնինչ ռուսաց մեջ քո նման շատերը կան»
• ՈՒ․ Սարոյեան իր մասին
• Տուժեց նաև Սբ Գևորգ հայոց եկեղեցին
• Սամվել Կարապետյանը՝ Ռուսական ՈՒղղափառ Եկեղեցու (ՌՈՒԵ) բարերար
• Հուդաներ և անաստվածներ
• Եկեղեցու բռնազավթման փորձը
• Նոր մեդալ
• Անհրաժեշտության դեպքում կարող եք կապ հաստատել
• Զուգահեռները թողնում եմ ձեզ
• Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու պատվար Ալեքսանդր Մանթաշյանց
• «Սեպտեմբերյան առավոտ»
• Դժբախտ հեծյալը
• Չարիքներէն փոքրագոյնը
• Բէհբուտ խան Ջիվանշիրի ահաբեկումը

Մեկնաբանություններ